۱) به طورعادي جهت جلوگيري از بروز خطا در نتیجه آزمايشات بيوشيمي خون بهتر است بيمار ناشتا باشد. بخصوص در مورد آزمايشاتي مثل قند، کلسترول، تري گليسريد، و اوره ( بطور معمول زماني معادل ۱۲ تا ۱۴ ساعت را جهت ناشتا بودن در نظر مي گيرند ).

۲) در مورد CPK و کراتينين، بيمار حداقل ۶ ساعت قبل از نمونه گيري از انجام هر گونه تزريق و فعاليت عضلاني خودداري نمايد.

۳) نام و نام خانوادگي بيمار را به همراه آزمايشات در خواستي بر روي برچسب ثبت نماييد.

۴) جهت انجام آزمايش CBC از ويال حاوي EDTA و آزمايش ESR از لوله حاوي سيترات سديم استفاده نماييد.

۵) جهت انجام آزمايشات بيوشیمي و سرولوژي از لوله آزمايش بدون ماده نگهدارنده استفاده نماييد.

۶) قبل از شروع به نمونه گيري از آماده بودن کليه وسايل از قبيل گارو، سرنگ يکبار مصرف ، پنبه، الکل طبي ( ۷۰ تا ۷۵ درجه ) اطمينان حاصل نماييد.

۷) با توجه به نوع و تعداد آزمايشات از سرنگ مناسب استفاده نماييد.

نمونه گيري:

۱) وريد بازو بهترين محل جهت نمونه گيري مي باشد، در صورتيکه به هر دليل نتوان از وريد مذکور استفاده نمود ميتوان از وريدهاي پشت دست يا مچ پا استفاده نمود ولي بايد توجه داشته باشيد که استفاده از اين وريدها همراه با درد بيشتري نسبت به وريدهاي بازو مي باشند.

۲) پس از مشخص نمودن وريد مورد نظر و بستن گارو با پنبه الکل محل را بخوبي استریل نماييد.

۳) سوزن را از جهتي که برش آن به سمت بالا باشد، وارد رگ نمایید.

۴) پس ازگرفتن خون به مقدار کافي، گارو را باز نموده و سوزن را خارج نماييد، سپس محل را با پنبه الکل محکم فشار دهيد تا خون بند آمده و از بروز عوارضي از قبيل کبود شدن جاي سوزن جلوگيري شود.

۵) در صورتی که گارو بيش از يک دقيقه روي بازو بسته شده باشد، ۳- ۲ درصد افزايش همو گلوبين، هماتوکريت و شمارش گلبولهاي قرمز را خواهیم داشت.

۶) سوزن را از سرنگ جدا نموده و سپس خون را به آرامي از ديواره لوله آزمايش درون لوله بريزيد.

۷) در هنگام جدا نمودن سوزن از سرنگ مراقب باشید که سوزن وارد دست شما نشود. 

۸) ويال CBC را به آرامی و به شکل عدد ۸ حرکت دهيد تا خون با ماده ضد انعقاد مخلوط شود.

۹) لوله ESR را نيز به آرامي تکان دهيد تا خون با ماده ضد انعقاد مخلوط شود.

 مقادير تقريبي خون جهت انجام آزمايشات:

۱) جهت انجام آزمايش  CBC مقدار ۵/۱ تا ۲ سی سی.

۲) جهت انجام آزمايش  ESR مقدار ۶/۱ سی سی.

۳) جهت انجام آزمايشات FBS  ،T.G ،Cho ،BUN و Cr  حدود ۴ تا ۵ سی سی.

۴) جهت انجام آزمايشات سرولوژي مثل رايت، کومبس رايت، ME2 مقدار ۳ سی سی.

۵) توجه داشته باشيد که مقادير بالا تقريبي مي باشند وبا توجه به آزمايشاتي که پزشک درخواست می کند مقدار خون متفاوت مي باشد. 

توجه: در صورتيکه لازم است آزمايشات جهت انجام به آزمايشگاه ارسال شود، لوله آزمايش را سانتريفوِژ نماييد وسرم را از خون جدا نموده و در لولهاي ديگر جمع آوري نماييد و درب لوله آزمايش را با پارافيلم ببنديد.

در صورتيکه امکان جدا سازي سرم وجود ندارد نمونه را بايد در اسرع وقت به آزمايشگاه منتقل نمود، تا هنگام انتقال نمونه به آزمايشگاه مي توان نمونه را در يخچال ۸- ۲ نگهداري نمود.

ضدانعقادهاي رايج در خونشناسي:

جهت انجام آزمايش CBC از اتيلن دي آمين تترا استيک اسيد يا EDTA استفاده مي شود نمک دي پتاسيم آن در غلظت ۲/۲- ۵/۱ ميلي گرم به ازاي هر سي سي خون بکار مي رود که مي توان از آن بصورت پودر يا محلول استفاده نمود.

بايد توجه داشت مقدار EDTA مصرفي بايد متناسب با مقدار خون باشد و چنانچه بيش از اندازه مصرف شود، آب گلبولها را جذب کرده و سبب چروکيدگي آنها مي شود. افزايش EDTA بيش از ۲ ميلي گرم به ازاي هر سي سی خون سبب کاهش قابل توجه هماتوکریت و در نتیجه افزایش MCHC می شود.

چنانچه خون در EDTA بماند بتدریج تغییرات زیر در مورفولوژی گلبولهای قرمز مشاهده می شود:

الف) گلبولهای قرمز بتدریج متورم شده و حالت کروی پیدا می کنند.

ب) در نوتروفیلها با گذشت زمان پل اتصال دهنده بین لوبها از بین می رود و گاهی تنها فقط یک لوب باقی می ماند، گرانولها محو شده و زمینه سیتوپلاسم نوتروفیل ها به رنگ صورتی در می آید، که حتی ممکن است با گلبول قرمز هسته دار یا nRBCاشتباه شود.                                             

ج) هسته لنفوسیتها ومنوسیتها منشعب شده و بصورت برگ شبدری با واکوئل های سیتوپلاسمی  همراه می شوند. 

د) اگر خون دارای EDTA به مدت طولانی بماند گلبولهای حاوی انگل مالاریا از بین می روند و شناسایی مشکل خواهد بود، در ضمن امکان دارد در تشخیص بورلیا نیز مشکل ایجاد شود.