بوی ادرار : ادرار تازه بوی نامطبوعی ندارد . در موارد زیر بوی ادرار تغییر می کند :
در بیماری شربت افرا، ادرار بوئی شبیه شربت افرا دارد .
در بیماری فنیل کتونوری ادرار بوئی شبیه موز دارد .
در دیابت قندی بوی ادرار بدلیل وجود کتون بادی معطر است .
آلودگی میکروبی بوی آمونیاک به ادرار می دهد .
رنگ ادرار : ادرار نرمال زرد روشن ( yellow clear ) است . این رنگ مربوط به وجود پیگمانهای اوروکروم ، اورواریترین و پورفیرین می باشد . موارد مهم تغییر رنگ ادرار عبارتند از :
تغییر وزن مخصوص رنگ ادرار را تغییر می دهد . ادرار رقیق کمرنگ و ادرار غلیظ پررنگ است .
در تب و کاهش مصرف مایعات ادرار زرد پررنگ است .
در حضور هموگلوبین ، میوگلوبین ، پورفیرین و عفونت با میکروب سراشیا مارسه سنس ادرار قرمز یا صورتی است .
در حضور آلکاپتون ، بیلیروبین و ملانین ادرار قهوه ای یا تیره است .
شفافیت ادرار : ادرار نرمال شفاف است . علل مهم کدورت ادرار عبارتند از کاهش دما، تغییر PH ، حضور اورات آمورف در PH اسیدی و فسفات آمورف در PH قلیایی، حضور اکسالات، چرک، خون و چربی .
PH ادرار : PH ادرار نرمال 5 تا 8 است . برای تعیین PH ادرار از نوارهایی که دارای متیل رد و بروموتیمول بلو است استفاده می شود . اندازه گیری PH ادرار زمانی ارزش دارد که ادرار تازه گرفته شده باشد . زیرا بر اثر ماندن و رشد میکروبها در آن ، اوره به آمونیاک تبدیل می شود و ادرار قلیایی می گردد .
وزن مخصوص ادرار : عبارت است از وزن حجم معینی ادرار تقسیم بر وزن همان حجم آب مقطر که این نسبت معمولا در دمای 20 درجه سانتیگراد اندازه گرفته می شود . میزان نرمال وزن مخصوص ادرار در بالغین 1.015 تا 1.025 می باشد . موارد مهم تغییر SG عبارتند از :
1 . در دیابت قندی : افزایش
2 . در دیابت بیمزه : کاهش
3 . مصرف داروهای عکسبرداری : شدیدا افزایش تا 1.050
جهت تعیین وزن مخصوص از رفراکتومتر استفاده می شود .جدیدا نوارهای تعیین وزن مخصوص نیز به بازار آمده است .
تغییرات دما، تغییر پروتئین و قند ادرار وزن مخصوص را تغییر می دهد
به نقل ازفاسکو