لحظه ها عریانند!
نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچیک از مردم این آبادی...
*به حباب نگران لب یک رود قسم،*
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز...
"سهراب سپهری"
+ نوشته شده در پنجشنبه ۱۳۹۶/۰۱/۲۴ ساعت 2:9 توسط administrator
|