علوم آزمایشگاهی پیرا پزشکی اراک

از جمله اقدامات تشخیصی که برای این افراد به کار میروند عبارتند از:

۱) بررسی وجود ریسک فاکتورها در فرد

۲)معاینات بالینی

۳) الکتروکاردیوگرام

۴)تستهای تشخیصی روی خون

تستهای تشخیص آزمایشگاهی برروی خون از اهمیت خاصی در تشخیص سریع افراد بیمار و بررسی درمان و یا تعیین ریسک حمله مجدد در آینده برخوردار هستند. مهمترین مارکرهایی که روی خون اندازه گیری میشوند آنزیم های قلبی بوده که تحت عنوان مارکرهای آسیب قلبی شناخته شده اند. از جمله آنزیم هایی که در این تستها بررسی میشود میتوان به آنزیم کراتین فسفوکیناز با ایزو فرم عصبی-عضلانی(CK-MB)، آسپارتات آمینو ترانسفراز(AST) و لاکتات دهیدروژناز(LDH) اشاره نمود که از این بین آنزیم CK-MB از همه مهمتر و حساس تر میباشد. زیرا این آنزیم سریع بالا رفته و در صورت بهبودی سریع پایین میاید بنابراین مارکر خوبی برای تعیین وجود حمله قلبی و بهبودی و یا بروز حمله مجدد در بازه زمانی کوتاه تری نسبت به سایر آنزیم ها میباشد. آنزیم CK در افرادی که دچار انفارکتوس میوکارد شده اند در بازه زمانی حدود 6 ساعت بعد از درد قفسه سینه شروع به بالا رفتن کرده و بعد از 18 ساعت به حداکثر غلظت خود میرسد. در صورتی که حمله دیگری اتفاق نیفتاده باشد سطح آنزیم بعد از 36-24 ساعت به حد نرمال باز میگردد بنابر این بعد از حداکثر 36 ساعت میتوان امکان وجود خطر برای بروز حمله مجدد و یا عدم بروز این حمله را بررسی نمود.

تروپونین: تروپونین یک پروتئین کنترل کننده ارتباط بین اکتین و میوزین میباشد که در انقباضات عضلات مختلف از جمله عضله قلب نقش مهمی دارد. از این بین تروپونینT و تروپونینI جزء مارکرهای مهم آسیب به عضلات قلب میباشد. از این تست میتوان در جهت تشخیص آسیب های خفیف قلبی که به وسیله آنزیم CK نمیتوان ردیابی نمود استفاده کرد. میزان این پروتئین در بازه ای حدو 6-4 ساعت شروع به افزایش کرده و در طول 24-10 ساعت به ماکزیمم پیک میرسد. این پروتئین حدود 14-10 روز در خون قابل بررسی میباشد.

اندازه گیری CK-MB : در اندازه گیری این آنزیم از روشهای مختلفی مانند ایمونوالکتروفورز و کروماتوگرافی میتوان استفاده نمود که این روشها وقت گیر بوده و بنابراین برای تشخیص سریع و اورژانسی مفید نمیباشند. روشهای دیگری که مورد استفاده قرار میگیرد روشهای ایمونولوژیک شامل 1) استفاده از آنتی بادی نشاندار ضد آنزیم میباشد که این روش نیز کمی وقت گیر میباشد و روش دیگر که بهتر از سایر روشها میباشد روش immunoinhibition (مهار ایمنی) میباشد که در این روش توسط یک آنتی بادی قسمت M ایزوفرم MB مهار شده و در نهایت subunit B اندازه گیری میشود.

ولی در حال حاضر در آزمایشگاه های تشخیصی با استفاده از روشهای کالریمتری فعالیت این آنزیم اندازه گیری میشود. در زیر اساس کار یکی از کیتهای مورد استفاده برای اندازه گیری CK ذکر شده است.

اندازه گیری تروپونین: این پروتئین با روش الایزا اندازه گیری میشود. به این صورت که در ول های الایزا آنتی بادی ضد این پروتئین coat شده است که بعد از مجاور سازی با نمونه با تروپونین نمونه باند شده و در نهایت این کمپلکس توسط آنتی بادی کنژوگه با آنزیم شناسایی شده و آنزیم آزاد شده در محیط با اثر روی سوبسترای اضافه شده ایجاد رنگ میکند. شدت رنگ با میزان تروپونین نسبت مستقیم دارد.

مقادیر نرمال: